Ludzie są pamiętliwi
~ Ludum
Ciężki sen obudził mnie
W samym środku nocy.
Byłem sam, a w samotności tej
Cicho i ponuro.
Brak bliskiej osoby,
Nawet tych oczu ciemnych
Ze zdradzieckim błyskiem.
Myśli błądzą w tej pustocie,
Gubią się, mieszają.
Nie ma światła, cieni.
Nie czuć tu życia podmuchu,
Tchnienia woli i nadzieji.
Jest noc, a w nocy tej
Brak wszystkiego, co wolne.
Szczęście zabronione tu,
Pod karą niemal śmierci.
Tutaj strachy tron przejeły,
Króluje w piekle lęk.
Zapomniały wszystkie fobie,
Gdzie ich miejsce w świecie jest,
Więc rozsiały się po duszach.
I teraz w sercach ludzkich nienawiść zagościła,
Tu zaułki ciemne i zdradliwe.
Miłość gdzieś się zapodziała,
A wspomnienie o niej się zatarło.
Pojawiła się już ta ciemnych oczu para.
Świeci w mroku fałszywie, a mimo to
Wciąż jest doskonała.
***
Z dedykacją dla Layls, bo popawiła mi humor :)
Ludum :*
Hej !
OdpowiedzUsuńDzięki za dedykację ,wiersz wspaniały :*
Pozdrawiam i zapraszam do mnie :)
dramione-teatr-uczuc.blogspot.com
Layls